Kıyafet tasarlamaya bayılırım. Küçükken her kız çocuğu gibi bebeklerime elbiseler dikerdim. E tabii bir de terzi kızı olursanız bu son kaçınılmaz. Geçenlerde çok sevdiğim bir arkadaşımın düğünü vardı. Kadıköy'den pazardan 1 TL ye aldığım kumaş, annemin ellerinde muhteşem bir elbiseye dönüştü. Kimse inanamadı. O kadar çok kıyafet aradım ki, en sonunda diktirmeye karar verdim. Ne kadar haklıymışım, ne bu renkte ne de bu güzellikte bir şey bulamamıştım. Bulacağımı da sanmıyorum. Hep aynı şeylerden kusacam artık. Şu helen modası bir geçsede rahatlasak diyorum. Neyse bugün sizin için tasarımı annem ve ben Kimyon'a, dikimi ise sadece anneme ait olan elbisemin resmini koyuyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder